onsdag 17 oktober 2007

سجده

(1
سوگند به کلمه
وقتي در ريزش آبشارها
روح برهنه اش
جاريست
جايي هست
که زيبايي
مطلق مي شود
آنجا تويي
تو
تو
توان بوسيدن خورشيدم نيست
براي همين گندموار
سجده مي کنمت
مي درخشي
بيدمشک شکوفه هام
تب مي کند
...
(2
اينجا رويش رگها
خزيدن مارهاست
پوست
اتفاقي ساده
بر مارپيچي سمي
. که يکباره ترک مي خورد

Inga kommentarer: